تاریخ به روز رسانی: ۱ سال قبل، توسط کامیار میردار
اشتغال و اقتصاد دو آیتم مهم در آینده شغلی هر فرد هستند. اشتغال از مجموعه خاصی از مهارت‌ها تشکیل شده است. علاوه بر این، اشتغال هم به عنوان مجموعه‌ای از مهارت‌ها و هم به عنوان فرآیندی که فرد را توانمند می‌کند، در نظر گرفته می‌شود.
اشتغال‌پذیری چیست؟
اشتغال‌پذیری فرآیندی مادام العمر و مستمر از کسب تجربه، دانش جدید، یادگیری‌های هدفمند و مهارت‌هایی است که به بهبود بازارپذیری شما برای افزایش پتانسیل و به دست آوردن شغل کمک می‌کند. این بر اساس مجموعه‌ای از ویژگی‌های فردی است.
اساساً، اشتغال‌پذیری توانایی نسبی شما برای یافتن شغل است، و همچنین انتقال موفقیت‌آمیز از یک شغل به شغل دیگر، چه در همان شرکت یا رشته یا به یک شغل جدید، بنا به صلاحدید فرد و بنا به شرایط یا اقتصادی.
اشتغال‌پذیری با شرایط اقتصادی تغییر می‌کند، اگرچه در مشاغلی که از نوسانات اقتصادی جدا شده‌اند، استثناهایی وجود دارد. مانند مراقبت‌های بهداشتی، آموزشی، و بخش‌های دفاعی. این برای همه افرادی که بخشی از نیروی کار هستند صدق می‌کند، زیرا توانایی به دست آوردن، حفظ و تغییر شغل در طول زمان برای بقای هر کسی و همچنین موفقیت در زندگی ضروری است. شما برای اشتغال و اقتصاد باید مجموعه‌ای از مهارت‌ها را داشته باشید که در بازار کار قابل استفاده باشد.
مهارتهای اشتغال
اشتغال‌پذیری شامل مؤلفه‌ها یا مهارتهای متعددی است که در ادامه به آن‌ها می‌پردازیم:
مهارتهای فنی
اغلب به عنوان مهارتهای سخت از آن یاد می‌شود، این مهارت‌ها بیشتر به مهارتهای ملموس‌تر مربوط می‌شوند که می‌توان آن‌ها را تعریف و اندازه‌گیری کرد. به عنوان مثال مهارت در استفاده از نرم افزارهای کاربردی (مانند برنامه‌نویسی و پایگاه داده)، مهارتهای کار با ماشین آلات، صحبت کردن به زبان‌های خارجی و…
مهارتهای غیر فنی
این مهارت‌ها به عنوان مهارتهای نرم نیز شناخته می‌شوند، و شامل ویژگی‌های شخصیتی، مانند همدلی، کار گروهی، رهبری، ارتباطات، اخلاق خوب، مذاکره، جامعه پذیری، توانایی آموزش و…
با ظهور فناوری، کسب مجموعه مهارت‌ها به طور قابل توجهی آسان‌تر شده است. بسیاری از دانشگاه‌ها گواهینامه‌ها و مدارکی را ارائه می‌دهند که می‌توانید به صورت آنلاین به دست آورید. علاوه بر دانشگاه‌ها، مؤسسات و سازمان‌های متعدد دیگری نیز وجود دارند که مسیرهایی را برای بهبود مهارتهای افراد ارائه می‌دهند.
مهارتهای قابل انتقال
این‌ها مهارت‌هایی هستند که به فرد امکان می‌دهند آن‌ها را در موقعیت‌های مختلف، در زمینه‌های اجتماعی مختلف انتخاب، تطبیق، تنظیم و اعمال کنند. این مهارت‌ها می‌توانند تقریباً در هر نوع شغل یا حرفه‌ای مورد استفاده قرار گیرند، از یک شغل به شغل دیگر قابل انتقال هستند و می‌توانند بهبود یابند. یک نمونه از یک مهارت قابل انتقال می‌تواند مهارتهای اجتماعی باشد: خوب کار کردن در گروه و با دیگران.
مهارتهای غیرقابل انتقال
مهارتهای غیرقابل انتقال برای انواع خاصی از مشاغل، صنایع یا بخش‌های اقتصادی هستند، بنابراین تعداد مشاغلی را که می‌توان روی آن‌ها اعمال کرد، محدود می‌کند. یک مثال می‌تواند انواع خاصی از مهارتهای کامپیوتری مربوط به یک نوع نرم‌افزار یا برنامه باشد.
مهارتهای فراشناختی
مجموعه‌ای از مهارتهای درگیر در فعالیت‌های روزمره، این مهارت‌ها با هوش مرتبط است و افراد را قادر می‌سازد تا یادگیرندگان موفقی باشند. مهارتهای فراشناختی قابل انتقال هستند. به عنوان مثال:ارزیابی پیشرفت در جهت تکمیل کار،اقدام مناسب و موثر،توضیح در مورد آنچه که به دنبال رسیدن به آن هستند،زندگی و کار موثر با دیگران، تداوم آموختن از تجربیات، هم به عنوان فردی و هم در ارتباط با دیگران و …
مهارتهای کلامی
مهارتهای زبانی توانایی صحبت کردن به یک زبان خارجی و برقراری ارتباط به یک زبان و فرهنگ دیگر را فراهم می‌کنند که به فرآیند درک ذهنیت و طرز تفکر آن‌ها کمک می‌کند.
مهارتهای شبکه‌سازی
پیشرفت فنی و تحول در ارتباطات، مانند رسانه‌های اجتماعی. توسعه یک شبکه اجتماعی یا تجاری می‌تواند کمک بزرگی برای تغییر شغل یا دنبال کردن یک فرصت شغلی جدید باشد.
اثر آموزش بر روی اقتصاد و اشتغال
دیدگاه‌ها در مورد چگونگی تأثیر آموزش بر اشتغال‌زایی متفاوت است. دیدگاه آکادمیک بر این باور است که رابطه‌ای بین تحصیلات و به‌دست‌آمدن شغل وجود دارد، البته نه همبستگی مستقیم. با این حال، دیدگاه کارفرمایان این است که تحصیلات، فرد را به اندازه کافی برای پاسخگویی به تقاضاهای مختلف بازار کار آماده نمی‌کند.
اما با اینحال اکثر مشاغل حداقل به مدرک لیسانس نیاز دارند و بسیاری از مشاغل به مدرک کارشناسی ارشد یا حتی دکترا نیاز دارند.
دیدگاه سوم معتقد است که گرفتن تحصیلات عالیه لزوماً منجر به شغل بهتری نمی‌شود. دلیلش این است که توسعه مهارتهای جدید یا ارتقای مهارتهای موجود ارزش خود را از دست می‌دهند، زیرا بازار کار را به شدت رقابتی می‌کند. علاوه بر این، آموزش و تخصص بیشتر می‌تواند قابلیت استخدام شما را برای برخی از مشاغل محدود کند.
تجربه کاری
تجربه کاری بسته به نوع شغل، رشته و… می‌تواند یک مهارت قابل انتقال و غیر قابل انتقال باشد و می‌تواند طیف گسترده‌ای از فعالیت‌ها را پوشش دهد.
به عنوان مثال برای یک دانش آموز، تجربه کاری می‌تواند شامل کار در یک حوزه موضوعی آکادمیک، مهارت‌ها و تجربیات به دست آمده در کلاس، مانند تدریس خصوصی و کار گروهی و هر فعالیتی که می‌تواند مهارت‌ها یا تجربه‌هایی را ارائه دهد باشد.
تجربه کاری به عنوان سابقه کاری می‌تواند یک موضوع پیچیده باشد. به عنوان یک پیش نیاز برای برخی مشاغل، از در نظر گرفتن متقاضیانی که فاقد آن هستند جلوگیری می‌کند.
انعطاف‌پذیری
انعطاف‌پذیری شغلی در انحصار کارفرمایان نیست و امنیت شغلی در انحصار کارکنان نیست. این به معنای انعطاف‌پذیری است، اصطلاحی که انعطاف‌پذیری شغلی و امنیت شغلی را با هم ترکیب می‌کند.
انعطاف‌پذیری شغلی به چهار شکل است: حقوق، زمان کاری، عملکرد و دستمزد. امنیت شغلی نیز به چهار شکل وجود دارد: توانایی ماندن در همان شغل، شاغل ماندن نه لزوماً در همان شغل، امنیت درآمد، و ایجاد تعادل بین کار و زندگی خانوادگی.
ایجاد شغل چگونه به اقتصاد کمک می‌کند؟
ایجاد شغل از طریق تولید ناخالص داخلی به اقتصاد کمک می‌کند. زمانی که فردی شاغل است، توسط کارفرمای خود حقوق دریافت می‌کند. این باعث می‌شود که آن‌ها پولی برای صرف غذا، پوشاک، سرگرمی و… داشته باشند. هر چه یک فرد بیشتر خرج کند، تقاضا بیشتر می‌شود. هنگامی که تقاضا برای یک محصول یا خدمات افزایش می‌یابد، شرکت‌ها تولید خود را افزایش می‌دهند تا تقاضای افزایش یافته را برآورده کنند. شرکت‌ها این کار را با سرمایه‌گذاری بیشتر و استخدام کارگران بیشتر انجام می‌دهند. کارگران بیشتری چرخه را از نو شروع می‌کنند، با صرف پول بیشتر در اقتصاد و افزایش تقاضا.
بیشتر بخوانید: چگونه موفق شویم؟ | چگونه در زندگی به هر چه می‌خواهیم برسیم؟
نتیجه گیری
ماهیت استغال، آن را به مفهومی بسیار پیچیده و بحث برانگیز تبدیل می‌کند که دارای عوامل و اجزای مختلفی است، برخی تأثیر مستقیم و برخی دیگر غیرمستقیم بر توانایی شما برای یافتن، به دست آوردن و حفظ شغل سودآور در طول زمان دارند. عوامل متعددی از جمله سطح آموزش، تحصیلات، بهره هوشی فردی، فرهنگ، تعصبات اجتماعی-اقتصادی و سیاسی بر آن تأثیر می‌گذارد.
به نظر می‌رسد آموزش تنها مؤلفه‌ای است که می‌تواند به میزان زیادی بر اشتغال تأثیر بگذارد. به نظر می‌رسد افرادی که درجه بالایی از اشتغال‌پذیری دارند، دارای ویژگی‌های زیر هستند:
آن‌ها به توانایی خود در انجام اقدامات مؤثر و مناسب اطمینان دارند، می‌توانند اهداف خود را به وضوح توضیح دهند، به طور مؤثر با دیگران زندگی و کار کنند و همچنان از تجربیات خود یاد بگیرند.
برای ارتباط بیشتر ما را در اینستاگرام دنبال کنید: https://www.instagram.com/kamyarsho_com/
خانه